Lenn Harrevelt wint derde roverstriathlon

De Zevenhuizerplas ligt er prachtig bij. Een groep Nijlganzen laat het spiegelend wateroppervlak lichtjes golven. Even verderop zoeken zwanen naar voedsel tussen het riet, een meeuw slaapt zijn roes uit op een paal waaraan een lijn met gele ballen is gespannen die het ondiepe water scheidt van de rest van het meer. De nieuwbouwwijk Nesselanden ontwaakt aan de einder. Het is 10:00 uur in de morgen, een groep niet bange rovers verstoort de zondagrust. “Is het al weer een jaar geleden?” vraagt een wegsnellende libelle zich hoofdschuddend af. Het ontbloten van de bovenlijven van de triatleten-voor-een-dag doet de plaatselijke flora en fauna pas echt schrikken. De eerste conclusie van de dag: niet alle rovers hebben het yuppenvet eraf getraind en/of optimaal geprofiteerd van de laatste prachtzomer. Een tweede constatering: de meeste wel! Op het strand staan tenminste negen topatleten te trappelen om een toptijd neer te zetten. Vier iets vollere rovers vragen zich hardop af of dat wel verstandig is. Maar ze zijn er wel! In totaal staan 13 helden klaar om de strijd met water, wind en de man met de hamer aan te gaan.

Na een korte briefing van het arbitrale duo Aad van den Bos en Karsten van der Kraaij geeft de inmiddels bekende toeter het startsein voor het waterballet. Eerst 600 meter zwemmen. Jezus! Wat is het koud. Het lichaam verkrampt, de adem schokt, prompt een slok water binnen. Het is echt koud. Een fatsoenlijke borstcrawl gaat gewoon niet. Overleven. Hopen dat je snel ‘door bent’. Dat gebeurt niet, bij het keerpunt na 300 meter is het nog altijd bibberen. Het is er gelukkig wel ondiep genoeg om even te gaan staan en uit te blazen. Na een klein kwartiertje ploeteren komen de eerste rovers het strand op. Rob Lenting als eerste. Als een aangespoelde walrus klautert hij luid hijgend door het zand. Vlak achter hem debutant Lenn Harrevelt. Onze amateurwielrenner trekt als tweede zijn schoenen en springt als eerste op de mountainbike voor bijna 22 kilometer fietsen. Als hij om de hoek verdwijnt voor vier rondjes rond de Rotte, heeft de winnaar van vorig jaar zijn handdoek net gevonden. Sjaak van der Linde moet aan de bak wil hij zijn titel prolongeren.

Tientallen vrouwen en of kinderen van, ouders en vrienden staan langs het parcours en maken de fietstocht dragelijk. Ook al speelt de harde wind met het riet, lijken de dikke banden van de mountainbike zich vast te zuigen aan het asfalt en zorgen de twee bruggetjes voor extra spanning op de kuiten, het applaus bij de finishlijn voelt iedere ronde als een warme deken. Derde conclusie van de dag: die 23-jarige Harrevelt gaat wel erg hard en raast als een bromfiets over de weg. Hij fietst een enorme voorsprong bij elkaar. Het blijkt ruim voldoende om de echte hardlopers achter zich te houden, al komt Sjaak in de slotfase nog akelig dichtbij. Voor de winnaar van vorig jaar is de nederlaag ongetwijfeld een domper. Direct na de prijsuitreiking trekt hij dan ook stellig een strijdplan: “Volgend jaar moet het in 1 uur 14 minuten!”

Sjaak heeft wel ongelooflijk hard gelopen. 5,3 kilometers in 19 minuten en 29 secondes . Een andere geoefend hardloper, Bastiaan Boschker, denkt dat juist het lopen nog sneller kan: “In goede doen loop ik dat rondje in 18 minuten. Ook moet het wisselen nog een minuut sneller kunnen, dan kom ik in de buurt van de tijd van Lenn.” Paul Steijger is net daarvoor keurig als derde over de streep gekomen. Drie jaar achtereen een podiumplaats. Na de top vier halen nog negen rovers met een glimlach de finish. Allemaal even moe maar ook even blij dat de klus (weer) is geklaard. Er is afgezien, maar trots voert de boventoon. Een speciale felicitatie is er voor twee andere debutanten Bart Govers en Michiel Oosterhoff. Hopelijk doen ze volgend jaar weer mee. De grimassen en zweetdruppels van dit jaar zijn in ieder geval allemaal vastgelegd. De fotografen vader Harrevelt, vader De Witte, Ilja Flem en Elizabeth worden hartelijk bedankt. Bij de actuele links kan een eerste verzameling prachtige foto’s worden bekeken. later volgen er vast meer. En volgend jaar is er gewoon weer een triatlon. Natuurlijk. Maar dan wel op een zomeravond, dan is het water lekker opgewarmd. Zet dus maar vast in je agenda: de laatste zaterdagavond in augustus is het feest langs de Rotte. Barbecue na afloop, deelnemers en supporters zijn van harte uitgenodigd.