UEFA Euro Finale

Rover Gino d’Onorio is al in Londen. Vanuit zijn hotelkamer schreeuwde hij de Azuri naar winst in de halve eindstrijd. Het was billenknijpen geweest tegen Spanje. De beslissende strafschop van Jorginho was verbluffend koel en deed het neusje van Gino ongetwijfeld glimmen.

“Het verlossende woord uit Zwitserland, ik heb een kaart voor de finale” gevolgd door een rij hartjes en handjes in dankbaarheid gevouwen. D’Onorio had gegokt en gewonnen. Een week geleden de trein genomen naar Londen, 5 dagen ijsberend en nagelbijtend in quarantaine, laptop op schoot op zoek naar een ticket. Laten we eerlijk zijn, het had ook Spanje-Denemarken kunnen worden.

In Rome was hij met Italiaanse vlag en de letters B A G G I O op de rug present bij de openingswedstrijd. Italië-Turkijk werd een feestje. Zwitserland en Wales werden ook soepel aan de zegekar gebonden. Een maand later sluit Gino zijn voetbalreis af met de finale in Wembley. En laten we eerlijk zijn: het feest is verre van voorbij. Italie lijkt gezien het getoonde spel over de beste papieren te beschikken, al wordt de linksback Leonardo Spinazzola natuurlijk erg gemist.

En Engeland lijkt na gisteren vrouwe Fortuna definitief in de armen te hebben gesloten. Bovendien spelen de manschappen van aanvoerder Harry Kane natuurlijk een onvervalste thuiswedstrijd. Wembley lijkt te kolken als nooit tevoren. Met God Save the Queen als volkslied is het voor de Italianen sowieso oppassen geblazen.

Wij vragen de uitslag van de finale. Bij een gelijkspel na 90 minuten popt automatisch de optie wint na verlenging of na strafschoppen op. Dit toernooi is overigens al 7 keer een verlenging gespeeld. Zijn natuurlijk maar statistieken. En toch. Succes.