Stuiterend door de Hel van het Noorden
De Hel van het Noorden is de derde in reeks grote wielerklassiekers waar de Glazen Bol aandacht voor vraagt. De renners stuiteren 259 kilometers op 2 wielen van Parijs naar Roubaix. Veelal over kasseien. Welke gladiator gaat winnen?
Een huis ergens in Oost-Vlaanderen staat in een weiland achter een eenvoudige oprijlaan. Een rij bomen vangt wind. Binnen strompelt een wielrenner van de trap. Hij pakt muesli en halfvolle melk uit de koelkast. Badslippers slepen over de plavuizen van de keukenvloer, een pluizige badjas hangt losjes om zijn frêle schoudertjes. De nek is nog stijf, zijn knokkels doen pijn en bij het knijpen in het karton van het melkpak schiet de kramp in zijn vingers. Het voelt alsof hij zojuist uit de wasdroger is gestapt. Hij denkt aan schuddende biceps, dansende kettingen, kletterende derailleur en deukende bandjes. . Elk spiertje en elk botje is gekraakt.
Het is alweer 3 dagen geleden dat de wielrenner happend naar stof van Parijs naar Roubaix is gestuiterd. Ruim 259 kilometers over scheve kasseien door velden waar vroeger vele Franse soldaten zijn gesneuveld. Noord-Frankrijk is voor 1x per jaar slagveld gebleven, als de gladiatoren van het wielerpeloton in april opstappen voor de Hel van het Noorden. Parijs-Roubaix is de derde grote wielerklassieker waar de Glazen Bol aandacht voor vraagt.
Natuurlijk is Tom Boonen de grote favoriet voor winst. De Belg maakte afgelopen weekend indruk in de Ronde van Vlaanderen. Boonen won Vlaanderens Mooiste met grote overmacht, niet vaak vertoond. Niets lijkt Boonen in de weg te staan zijn zegereeks voort te zetten, zeker nu Fabian Cancellara met zijn arm in mitella tot toeschouwer is verbannen. En Boonen is gebrand. Parijs-Roubaix is een van zijn favoriete koersen. Maar in de wielrennerij is zelden iets zeker. Tussen Parijs en Roubaix kan veel mis gaan. Elke renner weet wie er gaat winnen en elke renner in een ander shirt dan gesponsord door Omega Pharma heeft een plan. Voor de ploeg van Boonen zal het haast onmogelijk zijn een peloton hongerige renners in toom te houden. Een grote groep vroege vluchters meekt meer kans dan ooit voor winst te mogen sprinten op de wielerbaan. Hoe groot is de kans dat een outsider Parijs-Roubaix gaat winnen? Het is vaker gebeurd. Aanstaande zaterdag is de deadline.
Het Belang van Limburg, 4-4-2012
Tom Boonen heeft zondag op een fenomenale manier de 110de editie van Parijs-Roubaix gewonnen. De Bom van Balen kwam na een vlucht van meer dan vijftig kilometer solo aan. Met de overwinning evenaart Boonen het recordaantal zeges van Roger De Vlaeminck.
-De eerste dertig km van mijn solo stond de wind niet goed. Ik heb dus hard moeten werken om aan voldoende voorsprong te geraken-, was Boonen na afloop in zijn nopjes. Hij noemde zijn overwinning in de kasseienklassieker van afgelopen zondag zijn mooiste zege ooit.
-Eerst gingen Pozzato en Ballan nog mee, maar ik had snel door dat ze niet fris zaten. Dus trok ik nog eens door. Ik kan me niet herinneren dat ik als belofte of als prof ooit zo lang alleen gereden heb. In de auto hebben ze zich zonder twijfel afgevraagd waar ik aan begonnen was, maar ik moest wel doorgaan. Was ik in het peloton gebleven, had iedereen op mijn wiel gereden. Nu is het de mooiste dag uit mijn carrière geworden.-
Na zijn zege in Vlaanderen was Boonen ook onder de rovers topfavoriet voor Parijs-Roubaix. Hij werd 20 keer gekozen, 1 punt de beloning. Onder de winnaars Pieter Schaap en Benjamin de Witte. Zij gaan na kop in de wielerrover.
Zijn sponsor destijds, Bernhard Tapie, smeekte keer op keer, maar tervergeefs. De groot wielerkampioen wilde niet in Parijs starten voor de helletocht naar Roubaix. Hinault is de grootste renner aller tijden. Hij won niet alleen 5x de tour en 29 etappes, zowel tijdritten, massasprints als bergritten, Hinault won ook de Giro 3x, de Vuelta 2x en werd in 1980 wereldkampioen.
Zijn mooist prestatie is misschien wel zijn zege in Luik-Bastenaken-Luik in 1980. In ijzige kou en getijsterd door sneeuwstormen bedwong hij de Ardennen en won met meer dan 11 minuten voorsprong op de tweede. Verkleumd reed hij met 1 gebalde vuist in de lucht over de finish in Luik.
Het jaar erna ging Hinault dan toch overstag. -D accord, ik rijd die rotkoers 1x, daarna niet meer zeuren-, beloofde hij Tapie. Dat jaar, we schrijven 1981, kwam Hinault solo aan op de wielerbaan. Het kunstje was geflikt. -Een Fransman moet Roubaix wel op zijn palmares hebben staan-, greinsde hij. Zo is dat.
Bernard Hinault, wat een renner!