In Parijs worden de wielerhelden van de laatste week gehuldigd, in Rome duiken de snelste dames van het water het bad in. Een kruising van punten, welke rovers grijpen glorie? Wie bestijgt voorlopig de rovertroon?
De laatste tourweek was mooi, de publieke belangstelling indrukwekkend. Iedere wielerfan verlangde naar de Mont Ventoux, maar de ontknoping viel tegen. De mythische berg met de paarsblauwe lavendelvelden aan de voet, de struiken vol jeneverbessen net boven de boomgrens en de grove kiezelstenen op ruim 1600 meter hoogte had spanning en sensatie beloofd. Een legendarisch strijdtoneel waar Tommy Simpson in 1963 (foto beneden) in het harnas was gestorven en wielerlegende Eddy Merckx in 1970 na een glorieuze solo na de finish door gebrek aan zuurstof ineenzakte. Alberto Contador is deze Tour veel te sterk en sloeg op de flanken van de Ventoux met gemak de aanvallen van de gebroeders Schleck af. Het bleken niet meer dan speldenprikken en zelfs Lance Armstrong gaf geen krimp. Rabo-knecht Juan Manuel Garate mocht de etappe winnen. Zijn overwinning leverde geen enkele rover punten op.
Contador zal in Parijs als eindwinnaar worden gehuldigd, dat is zeker. De gevleugelde Spanjaard was zoals verwacht de beste. Het vierde roversseizoen lijkt zo voorlopig het jaar voor de laffe kiezer te worden. De rovers die voor zekerheid gingen staan aan kop. Cancellara won de tijdrit, Astana was de beste in de ploegentijdrit en Contador werd eindwinnaar, er was weinig fantasie of moed voor nodig om tot deze keuzes te komen. Al lagen de antwoorden voor de hand, de roverskopgroep is toch al flink uitgedund tot tien man. Natuurlijk is de opbrengst karig, de eerste drie vragen leverde het tiental slecht 1,8 punten op, maar zoals Karsten van der Kraaij, drager van de rovershoed en meester in het verzamelen van kruimels, dikwijls doceert: “een fout antwoord levert nul punten op!”
Als de trend van de Tour doorzet en Mark Cavendish volgens verwachting op de Champs Elysees zijn zesde (!) etappezege behaalt, dan telt de Glazen Bol nog maar drie leiders. Bart Dorresteijn (hoedwinnaar in 2008, man op de foto) en de debutanten Rob Smit en Hugo Brants staan dan met een knappe score van 4 uit 6 gedrieën aan kop. Tenminste als Marleen Veldhuis en haar vriendinnen uit het Oosten niet als snelste door het water glijden. In Rome start dit weekend het binnenwaterprogramma met de 4×100 meter vrije slag. Het Nederlandse kwartet Veldhuis, Kromowirodjo, Dekker en Schreuder behoren tot de favorieten. Alleen Brants koos voor Hollands goud op 26 juli. Dorresteijn en Smit hopen op individueel succes voor Veldhuis.
Altijd weer jammer om te lezen dat er direct weer verbanden worden gelegd met dope gebruik.
Zit wel als rasechte shrink te smullen van dat moddergevecht tussen Contador en Armstrong. Wat een slechte verliezer is dat zeg, onze Lance.
Uitdelen kan ie zeker wel, incasseren is wat lastiger. Maar goed dat ie nooit voetballer is geworden.
Met alle respect trouwens voor de eerder geleverde prestaties van deze klasbak, en tevens ook zijn bewonderingswaardig geleverde gevecht tegen zijn ziekte, maar zijn narcistische persoonlijkheid raakt ie nooit meer kwijt. En ja, dat laat zich dan voelen hè als een jonge God als Contador je op alle vlakken om je oren slaat.
Ik zou de bal even willen terugkaatsen bij deze naar Lance : Still a lot to learn big Boss.
Ik zie mezelf al staan juichen voor de tv als Cavendish net voor de streep door Hummeltje zou worden gepasseerd.
Maar gelukkig ben ik tot die tijd in elk geval al van de NUL-punten af. Dank dames!