Meest trots op uitlopen RoversTriatlon!

Een druilige dinsdagavond in Schiedam. Sinds RoversPadel 2022 spelen Van Leeuwen/ Dorresteijn iedere 3 weken een fanatiek potje padel tegen het duo Wiersema/ Lenting. Het gaat meestal gelijk op. Dat geldt overigens diezelfde avond niet voor Feyenoord tegen Atlético Madrid. De Rotterdammers gaan met 1-3 kansloos ten onder. Aan de ongeslagen status in de Kuip op Europees niveau komt zo in de zeventiende wedstrijd bruut een einde.

Na de winterstop voor Feyenoord geen woorden maar daden meer in de Champions League. Het zal rover Dorresteijn niet echt pijn doen. Hij geeft niet zo veel om voetbal, zelfs NEC en NAC laten hem koud. Geboren in Nijmegen, al jaren woonachtig in Teteringen nabij Breda, maar Bart heeft geen seizoenkaart bij de plaatselijke EC of AC. Er heerst ook geen spastisch sentiment als het gaat om Feyenoord of Ajax. “Ik hoop altijd dat een Nederlandse club wint.”

Bart Dorresteijn is al een tijdje rover. In 2008 werd hij voor het eerst aangespoord om over sumo worstelen en de Vasaloppet na te denken. “En ja, ik vond het gelijk geweldig. Vooral het verdiepen in sporten, waar je wel van hebt gehoord maar niets van weet, vind ik nog steeds erg leuk.” En Bart is nog redelijk succesvol ook. Er staan 2 Hoeden op zijn palmares en hij werd in 2017 tot PokerRover gekroond. Maar het meest trots is hij op het uitlopen van de RoversTriatlon.

Het was een van de eerste edities, het moet in 2009 of 2010 zijn geweest. “Wim van der Male had mij op kantoor uitgedaagd. Ik moest eens meedoen met de triatlon.” Bart had in jolige bui gebluft en ja gezegd. “Nou, dat werd dus erg spannend naarmate de datum dichterbij kwam. Om niet gelijk na de start te verdrinken had ik zelfs geoefend in een zwembad. Onder het motto meedoen is belangrijker dan winnen heb ik de finish gehaald.” Het viel niet mee. “Tjongejonge, wat heb ik afgezien. Niet normaal!”

In de beginjaren van ons spelletje was Nidera hofleverancier als het om jolige rovers ging. Onder het systeemplafond werd niet alleen druk gehandeld in agrarische oliën of met propjes gegooid. Computers werden ook gebruikt om sportwedstrijden over de hele wereld met bovengemiddelde interesse te volgen.

Nidera werd in 1920 door een aantal Joodse families in Rotterdam opgericht. Het bedrijf is vernoemd naar de landen waar destijds handel mee werd gedreven: (N)ederland, (I)ndië, (D)uitsland, (E)ngeland, (R)usland en (A)rgentinië.

Een deel van de eigenaren vluchtte voor de Tweede Wereldoorlog naar Argentinië. Het hoofdkantoor was daarom tijdelijk in Buenos Aires gevestigd. Na de oorlog werd Rotterdam weer de hoofdzetel. In de hoogtijdagen telde Nidera in Rotterdam 300 medewerkers en twee handen vol rovers. “Ik ben bij Nidera begonnen als Risk Analist voor de energietak. Rover Jan Wegman, met wie ik eerder samenwerkte bij ONS Energie in Schiedam, heeft mij binnengehaald.” Bart denkt nog altijd met enige glunder terug aan die tijd.

“We begonnen op het Willemsplein met uitzicht op de Erasmusbrug”, roept Bart enthousiast. De lokale kroegen somt hij opmerkelijk gemakkelijk op. “We waren vaak te vinden in Nul10, Loos of Captains Cabin. Er werd ook erg hard gewerkt hoor, maar de feestjes na kantoortijd waren fantastisch. En Warung Mini was onze favoriete lunchtent.” Als Bart even in Rotterdam is, dan stopt hij nog altijd graag in de Witte de Withstraat. De liefde voor de broodjes bij het legendarische Javaans/Surinaams eethuis is nooit verdwenen.

Aan het studentikoos feesten in Rotterdam kwam eens een einde. Bart ging op reis. “Singapore. Daar heb ik nog vijf jaar voor Nidera gewerkt.” Voor Bart had het avontuur zelfs langer mogen duren. “Het was heerlijk. We liepen altijd op slippertjes in huis. En vaak lekker eten met collega-expats. Het gaf eigenlijk continue een vakantiegevoel. Het is dat Ellen er wel klaar mee was, anders had ik misschien nog steeds in Singapore gezeten.” Familie Dorresteijn is in Singapore gesticht. Milou, Tygo en Ito werden groter en groter. Het avontuur in Azië zat erop.

Al past Brabant ‘Ons Bart’ ook goed. “Het bourgondische leven, carnaval, de worstenbroodjes. Alles past mij wel.” En hij snapte goed dat de tijd in Singapore erop zat: “De kinderen liepen op eigen benen. Elle(n) hield meer en meer tijd over. Zij wilde terug naar Nederland om ook maatschappelijk het leven weer op te pakken.” Bart kan gek genoeg de N niet uitspreken als hij over de liefde van zijn leven praat. Bart lacht en denkt: “hoe weet de Glazen Bol dat nou weer?”

Rein van Leeuwen, een andere Nidera-rover, zag een reis naar andere delen van de wereld niet zitten. Hij keerde Nidera de rug en dat terwijl hij in Buenos Aires juist vlinders had gevonden. Hij is nog altijd samen met Mercedes, de vrouw van zijn leven. “Mechi”, roept Rein trots. Naast een gelukkig huwelijk en twee schatten van kinderen heeft Rein een hechte vriendschap met Bart te danken aan Nidera. “Vriendchap?” vraagt Rein een tikkeltje verbaasd. Soms zijn de jongens niet zo aardig tegen elkaar.

Rein serieus. “Ik ken Bart eigenlijk al van voor Nidera. Ik zie hem nog aan komen lopen in korte broek en op krukken.” Nou ja, serieus. “Toen al een keiharde!” Waarschijnlijk omdat de knie weer in puin lag na een verkeerd getimede sliding op het voetbalveld. Ook Rein noemt de cafés van toen makkelijk. Gek genoeg zijn het weer hele andere kroegen. “Biertje bij Breakaway of bij Maritiem. Wekelijks een potje pool. En de Kerstfeesten waren altijd fantastisch!”

Bart en Rein kunnen een dodelijke combinatie zijn op de padelbaan. Stop twee meter en 4 centimeter killersinstinct in een blender met wat kortere beentjes, technisch inzicht en 25 jaar tenniservaring. Zie daar: het koppel Dorresteijn/ Van Leeuwen. Ga er maar voor zitten als deze twee matadoren de kooi ingaan. Receptuur voor spektakel. Geplaatst balletje hier, crossvolley daar en lobjes over worden afgewisseld met harde smashes.

Bart is vrolijk, Rein is streng, Bart is guitig, Rein is fanatiek, Bart eigenlijk ook wel, Rein kan ook lief zijn, Bart is gevoelig voor kritiek, Rein levert, Bart houdt zich in, Rein niet altijd.

“Daar ga ik niet beter van spelen”, klaagde Bart na de verloren halve finale op het RoversPadel. Rein was zichtbaar teleurgesteld. “Er lukte ook echt niks meer”, zuchtte Rein. “Bart heeft geen enkele keer zijn service gehouden. Bizar, want de poulewedstrijden hebben we bijna allemaal met 6-0 gewonnen.” Hoe kon dit gebeuren? Er was zo naar het tweede RoversPadel toernooi toegeleefd, want alleen de hoofdprijs zou tellen na de verloren finale in 2022. Er werd zelfs een kort trainingskamp in Spanje belegd.

“Niet zo hard”, roept Sten Rigters een tikkie geïrriteerd. Het is namelijk niet de eerste keer dat hij uitlegt dat hard slaan bij padel meestal niet loont. Zelfs een goed geplaatste te hard geslagen bal komt immers weer terug van het glas. “En dan ben je het initiatief bij het net kwijt.” Ja, er werd in augustus les genomen van de huidige nummer 1 van Nederland, mondiaal top 200. Kosten noch moeite werden gespaard voor een rovers-trofee.

Bart: “Ik zit in het bestuur van de Teteringse Tennis Vereniging. Ik ben met afstand de jongste daar.” Tennis is aan het vergrijzen, dat weet Bart ook. “Padel is ook voor ons belangrijk om leden te trekken. We kunnen niet zonder. Toen Sten Rigters bij ons een clinic kwam geven, heb ik ons gelijk opgegeven.” Met ‘ons’ bedoelde Bart het eerdergenoemde vrolijke viertal rovers dat elkaar maandelijks opzoekt voor anderhalf uur padel. Een uurtje les in de ‘bandeja’ van de Nederlands kampioen.

De bandeja is een belangrijk wapen. Juist anticiperen als de bal hoog wordt gespeeld zo rond de servicelijn. “Het grootste verschil met tennis is dat je geen winners slaat vanuit het achterveld. Een punt moet zorgvuldig worden opgebouwd. Even je frustratie eruit slaat met een winner of een harde service, dat gaat bij padel niet.” Padel is geduld, de tegenstander dwingen om de fout te maken.

Rigters neemt na de training de tijd voor wat extra uitleg. “Het atletische aspect spreekt mij ook aan. Het is een groot voordeel als je hoog kunt springen bijvoorbeeld. En vergeet ook tactisch inzicht niet. Meer dan bij tennis moet je een punt echt voorbereiden.” Jammer dat Sten niet eerder voor padel koos. “De Spanjaarden en Argentijnen hebben twee generaties voorsprong. Dat haalt de rest van de wereld niet zo maar in.”

Rigters somt nog een keer op: “Lopen naar achter, eerder bij het glas zijn dan de bal, dat is heel belangrijk, niet blind meppen maar plaatsen, en niet in de hoek, maar afwisselen, eerst door het midden, hoge bal, indraaien, niet onder de bal komen maar er naast, verdedigende smash, de bandeja vlak bij het glas laten landen en hup de positie aan het net veroveren.” Bart luistert maar ook weer niet. Het duurt ruim drie kwartier voordat de ballen niet meer zo hard mogelijk worden gemept. Althans, de meeste ballen.

Het potje in Schiedam tegen Wiersema/ Lenting wordt gewonnen. En dat lag dit keer niet aan Rein. Bart was erg goed die avond. Zo kan het ook zijn in de wondere wereld van sport en vermaak. We kunnen wel raden: de Texels Skuumkoppe smaakte na afloop extra lekker!