Phillies op de plattekar door Tholen?

Jochem kijkt beduusd voor zich uit. De normaliter zo vrolijke snuiter is de laatste weken stil en mompelt. Bril losjes op zijn neus, zijn lippen zijn wat vochtig. Een driewekenbaard verdient aandacht, er komt rommelig grijs doorheen.

Sinds een paar weken gaat het over honkbal aan de keukentafel bij de Van Dijkes. Post-season: de Phillies doen het goed. Ze hebben zich geplaatst voor de World Series en dat brengt wat spanning. Ook al is Jochem nog nooit in Philadelphia geweest, de MLB is niet meer weg te denken uit het leven van de ‘Van Diekes’.

Jochem is de enige rover die vooraf de Philadelphia Phillies succesvol zag. Sinds een 20-punter in de maak is, lijkt niets meer hetzelfde in het Tholense. Wekkers worden gezet, geen statistiek blijft ongeroerd. Aan het einde van de dag is er zelfs geen puf meer voor een wandeling naar de speeltuin.

Jochem eet zonder aandacht en praat in zijn slaap. Zijn vrouw Iris, altijd vriendelijk en knap bovendien, maakt zich zelfs een beetje zorgen.

“Jochem zit regelmatig rechtop in zijn bed en brabbelt woorden als knijploper, laad de bases en gemalen bal. Geen idee wat hij daarmee bedoelt.” Typisch dat tijdens het dromen Engelse termen kennelijk in het Nederlands worden vertaald. Gemalen bal zou dan een ‘grounder’ moeten zijn: een bal die door de slagman gelijk tegen de grond wordt geslagen.

Ook het kerkbestuur van de Ichtuskerk te Tholen is van slag. “Jochem is een voorbeeld voor onze jeugd. Hij bewijst dat kerk en het moderne leven prima hand-in-hand kunnen gaan, maar de laatste zondagen schamen we ons een beetje. Hij zit achter in de kerk en kijkt op zijn telefoon. Er is totaal geen aandacht voor de predikant. Soms roept hij luidkeels ‘wijd’ of iets dergelijks. Om eerlijk te zijn? Het is een beetje gênant.”

Jochem ziet het zelf anders en snapt de ophef niet zo. “Wacht maar tot je zelf een keer zo dichtbij 20 punten bent!” Iris kijkt als een mus naar een sneeuwstorm. Die ontkenning, het is kennelijk erger dan ze had gedacht. “Hopelijk is het snel voorbij”, lacht Iris, “volgens Jochem wordt het zaterdag in Houston beslist. Hij heeft de hele selectie uitgenodigd om naar Tholen te komen.” Er zou een huldiging op de plattekar door het dorp zijn beloofd.

Bryce Harper, de rightfielder van de Phillies, is na de fenomenale comeback tijdens de eerste wedstrijd in Houston in zijn nopjes. “Ja, dit is heerlijk. Hier doe je het voor. Het iss ook even schrikken, want wij hadden niet verwacht de eerste wedstrijd te winnen. Nu kunnen we het thuis in eigen stadion afmaken!” Harper doelt op de drie thuiswedstrijden die straks volgen. Een 4-0 of 4-1 overwinning ligt dan voor de hand.

Een scenario waar ze in Tholen niet direct op zit te wachten. Harper: “Jochem heeft duidelijk aangegeven een 4-2 winst prettiger te vinden. Na wat wikken en wegen hebben we een deal gesloten: wij zorgen voor 4-2 winst op zaterdag in Houston, hij zorgt voor een huldiging in Tholen. En een Zeevse booloes.” Harper kijkt er vragend bij. Zo goed uitgesproken?

Is de euforie daadwerkelijk naar het hoofd gestegen? Navraag bij RSM Accountancy, waar Jochem werkt, levert niets op. Hij blijkt zich twee weken geleden te hebben ziek gemeld. Er staat nog geen verzuimgesprek op stapel. “De heer Van Dijke is nooit ziek en daar willen we het bij laten.’ Aandringen helpt niet.

Tot slot de hamvraag: wat gaat Jochem doen met die 20 punten wanneer ze zaterdag worden binnengehengeld. “Ach, daar wil ik nog niet aan denken”, mijmert Jochem rustig en bescheiden. “Nou, toch wel”, met ineens wat vuur achter de brilglazen. “Ik doneer ze aan de plaatselijke bakker. Met de huidige energieprijzen is brood bakken allang geen pretje meer!’

Hup Phillies!